Szukaj

- To moje ulubione miejsce. - przyznał.

Reita i Dacota szli między drzewami. Chłopak miał zamknięte oczy, ręce trzymał w kieszeniach.

Kiwnął głową i ruszył przed siebie.

Westchnął. Miał dość siedzenia w jednym miejscu. Wstał i spojrzał w stronę Zakazanego Lasu. Dawno tam nie był... - Przejdziemy się? - zaproponował dziewczynie.

- Ta... może trochę. - mruknął.

- Ja jakoś nie zauważam zbyt wielu rzeczy, które mogłyby być w tym ciekawe.

- Kiedyś było ciężko, ale nauczyłem się z tym żyć. - wzruszył ramionami. - Teraz to po prostu kolejna, nudna część mojego życia.

- Nie do końca. Mam wyostrzone zmysły, jestem szybszy i silniejszy niż normalny człowiek, łatwiej się denerwuję... Choć nad tym ostatnim udało mi się w pewien sposób zapanować.

- Nie wszystkie. Tylko te, w których jest pełnia. Wyruszam za dnia, aby znaleźć się jak najgłębiej, jak najdalej od ludzi.

- Po pierwsze do zamiany potrzebna jest pełnia, a ja zawsze w ten dzień zaszywam się w głębi lasu. Po drugie po przemianie nie jest się już sobą. Stajesz się zwierzęciem, drapieżnikiem, który gotów je ...

- Możliwe. Wolę jednak nie ryzykować.

- Ja tak łatwo nie mam... Cały czas muszę się kontrolować.

- W moim życiu nie ma miejsca na żadne przerwy. No... chyba, że chcę przez przypadek komuś urwać głowę.

- Wilkołakiem. - odpowiedział.

- Po prostu lepiej żebym nie zapomniał kim tak naprawdę jestem.

- Czasem, ale w moim przypadku to raczej niemożliwe.

Zmarszczył brwi. - Tak... powiedzmy, że nie jest. Ale mi to wystarczyło, żeby mieć dość tamtejszych krajobrazów.

Reita Toyoda

- Jest, ale wszystko może się znudzić jeżeli patrzy się na to przez całe życie...

- Jakaś pewnie jest, ale miałem dość tego kraju...