Na kamieniu

Ślizgon

- Witaj - pocałował ją w policzek - Co tak sama siedzisz?

Gość

- Jak sama ? - uśmiechnęła się lekko. - Przecież Ty siedzisz obok...

Ślizgon

- Teraz już tak... - spojrzał na Avril - Nie wiem czy niedługo nie będę wyjeżdżał...

Gość

-Eh... - westchnęła cicho. - Przede wszystkim przepraszam, że Cie nie uprzedziłam o mojej nieobecności... Wszystko stało się tak nagle... Odwieczne walki wampirów z wilkołakami ostatnio przybrały nieco groźniejszy charakter. Byłam potrzebna w domu... Przepraszam... - odwróciła głowe do słońca. - A gdzie jedziesz?

Ślizgon

- Wybaczam - zaśmiał się obejmując ją ramieniem - najważniejsze że już jesteś. Chociaż nie powiem już myślałem że znalazłaś sobie kogoś idealniejszego ode mnie. Do Norwegii siostra ma kłopoty...

Gość

Spojrzała na niego. - A dokładniej jakie kłopoty?

Ślizgon

- Jakiś chłopak nie chce się od niej odczepić, jest namolny i natręty. - westchnął głośno - Nie daje jej spokoju, nachodzi ją i w ogóle jakiś świr. Jak się nie uspokoi pojadę i jej pomogę...

Gość

- Emm... Matt jeśli to nie problem... Ja mogłabym się nim zająć... Yy. No wiesz o co mi chodzi... oczywiście jeśli nie masz nic przeciwko... A właśnie, przypomniałam sobie że głodna jestem.. - zaśmiała się cicho i pokręciła głową.

Ślizgon

- No jasne że byś mogła, przy okazji poznałabyś Alice. A właśnie, co z moją przemianą miałaś z kimś porozmawiać...

Gość

- A no tak.. Rozmawiałam. Oczywiście dałoby rade to zrobić, bo im więcej wampirów tym lepiej...Z tym że musiałbyś przysiądz posłuszeństwo dla swojej rasy , wierność i tak dalej... Będziesz musiał jeszcze porozmawiać z moim ojcem sam.... Potem się zobaczy.. - chwyciła jego dłoń.

( kur..wa musze isć ; / Bye bye )

Ślizgon

- O to dopiero czeka mnie rozmowa - uśmiechnął się i pogładził jej dłoń - W takim razie jestem gotowy.

(ok, na razie)

Gość

- Postaram się jutro go tu ściągnąć... jeśli będzie w dobrym humorze to obędzie się bez zbędnych komplikacji.. - uśmiechnęła się i wtuliła się w niego.

Ślizgon

- Jeśli będzie w dobrym humorze - powtórzył za nią - Nie powiem jak to brzmi. - uśmiechnął się do niej i pocałował ją delikatnie w usta

Gość

Uśmiechnęła się lekko i wzięła kilka głębszych oddechów.

Ślizgon

Spojrzał na nią - Coś nie tak?

Gość

Milczała, co trwało z dobre pięć minut. - Nie. - odpowiedziała krótko nie zmieniając pozycji.

Ślizgon

- A nie wygląda - wziął ją za rękę - możesz powiedzieć...

Gość

Spojrzała na niego. - Ale naprawde nic się nie stało. Dlaczego uważasz, że jest inaczej?

Ślizgon

- Wydaje mi się że jakoś dziwnie się zachowujesz, ale skoro mówisz że nic Ci nie jest...

Gość

Uśmiechnęła się i z niczego pocałowała go w policzek. Jej chłodne dzisiaj być może bardziej wargi mogły spowodować przyjemny dreszcz przeszywający jego ciało.