Sypialnia

Nauczyciel Eliksirów

- no cuż..przypadkiem oczywiście dowiedziała się o twoich poczynaniach..i to w dużym stopniu miało wpływ na jej decyzję...co czuje zraniona 17 latka.. - spojrzała na niego rozbawiona zakładając szpilki - czasami bardzo prosto jest osiągnąc to co chcemy..

Nauczyciel CM

Thomas westchnął:- Myslałem, ze juz jej nigdy nie zobacze, dlatego miało miejsce to, co miało.... gdzie ona jest?-spytał.

Nauczyciel Eliksirów

Elizabeth uśmiechnęła się pod nosem - dosyć zabawy...otwieraj drzwi..- podeszła do nich

Nauczyciel CM

Thomas odparł:- Nie wiem, gdzie mam klucz...-zaczał szukac po kieszeniach.

Nauczyciel Eliksirów

- nigdy nie myślałam że wampiry mogą tak załamywac..- oparła sie o futrynę - no dalej dalej..

Nauczyciel CM

Thomas odparł:-Nie wiem, gdzie on jest.. serio..-szukał po kieszeniach:-Jest stąd inne wyjście.....ale musimy polecieć...

Nauczyciel Eliksirów

Elizabeth spojrzała na niego jak na kretyna. Przymkneła oczy by się uspokoić. Nie miała różdżki więc nic nie mogłą zrobić - po prostu....wywarz...te...drzwi..- warknęła

Nauczyciel CM

-Dlaczego? To dorbe dzrwi.. nie chce ich niszczyc..-odparł z ironicznym uśmieszkiem. Potem wskazał okno:-To co, lecimy?

Nauczyciel Eliksirów

- wiesz co..lecz się..- syknęła. Ściągnęła buty, odrzuciła je w kąt. Rozpuściła włosy i ściągneła kamizelkę by było jej wygodniej - tutaj już mnie nic nie ździwi..- mruknęła do siebie. Machnęła ręką a światło zgasło. Położyła się na łózku - dobranoc..- warknęła przykrywajac się kołdrą z impetem

Nauczyciel CM

Thomas westchnął u wpatrywał sie w okna. Po chwili przypomniał sobie słowa starej piosenki, którą śpiewał dawno temu, dla małej Bellatriks. Skoro Elizabeth była Lestrange, mogła znac ta melodię.....
"Błądziłem tu, po tym zimnym swiecie, tyle lat.
Nie jedzac, nie pijąc, ciemnosci znajac tylko smak.
Ta klatwa to przeznaczenie me, udręka az po wszelki czas.
Bądź jednak pewna, nie zapomnę o was.
chodź wesoła, śmiej się szczerze, nie roń łez.
I gdy mnie ujrzysz, wśród grobów, nie martw się...
Bo choć rozsądek ciemnoscia okrył mnie,
To co wewnatrz.. wciąz jest ludzkie.
Możę potworem mnie wieśniacy zwą, pożeraczem dusz,
lecz ja zrobię wszystko, byś dziecino, nie martwiła się juz..."

Nauczyciel Eliksirów

Elizabeth wciąż leżała i słuchała w milczeniu,

Nauczyciel CM

Thomas zaśpiewał ponownie:
" Chcąc nie chcac, ja pozywiam się, tym, co w człowieku płynie.
Lecz zal mi czynów moich złych, niechęć do tego nie minie.
Pamiętaj dziecino, ze gdy lata mina, choć dorosła i piękna bedziesz,
ja pozostanę zawsze taki sam, lat mi nigdy nie ubędzie.
I cokolwiek się zdarzy, gdy wpadniesz w kłopoty, to wiedz,
Ze nie będziesz z tym sama, bo ja ochronię zawsze Cię.
Może i jestem nieumarły, lecz wciąż na ten ostatni akt mnie stać,
By Ci pomóc, twoim Mrocznym Strażnikiem pozostać."

Nauczyciel Eliksirów

- to dlaczego już jej nie pomagasz.. - wyszeptała

Nauczyciel CM

Thomas odparł:- Bo nie chciała mojej pomocy.... gdyostatnim razem chciałem jej pomóc, dostałem od niej Morderczym Zaklęciem...-podszedł do Elzabeth i odsłonił klatkę piersiową pokazujac bliznę, gdzie mogło byc poparzenie, albo wypalenie kiedyś.:- Postanowiłem więc obserwowac ją z ciemności... skoro nie moge pomagac otwarcie...

Nauczyciel Eliksirów

- tak moja bratowa ma niezwykle..z resztą..-odwróciła się na drugi bok

Nauczyciel CM

Thomas odparł:-Wiec Ty również spotkałas sie z jej wdzięcznościa?-usmiechnał się i usiadł koło niej na łózku.

Nauczyciel Eliksirów

- zapewniam Cię że nie raz..- odparła tym samym ucinając temat i zamykając oczy

Nauczyciel CM

Thomas położył sie obok niej:- Elizabeth... wiem, zę nie przepadasz za krwiopijcami... ale moze nie traktuj mnie tak....szufladkowo...

Nauczyciel Eliksirów

- to nie jest tak że ja za wami nie przepadam..po prostu widziałam do czego jesteście zolni..a teraz daj mi spać albo wypuść mnie stąd..- mruknęła odwracając się od niego

Nauczyciel CM

Thomas odparł:- Ale traktujesz mnie tak jakbym był potworem... wampiry są rózni, wiesz..-odparł ironicznie:-Chyba,z e tego się jeszcze nie domysliłas...