Park

Ślizgon

- Tym razem ujdzie nam to na sucho. - mruknął.

Gość

- Dlaczego tylko tym razem? Nie podobało Ci się?

Ślizgon

- Podobało. - odpowiedział.

Gość

- A pierwsze pytanie?- uniosła brew.

Ślizgon

- Różnie to bywa. Następnym razem może nam sie oberwać, ale mniejsza o to.

Gość

Przytaknęła głową i odchyliła głowę, opierając ją o ławkę.

Ślizgon

Patrzył jeszcze przez chwile w stronę obserwatorium, po czym pokręcił głową i odwrócił wzrok.

Gość

- Nie odwracaj tak wzroku, tylko mów coś- powiedziała cicho, spuszczając głowę.

Ślizgon

Westchnął. - Ale co?

Gość

- Obojętnie, to co czujesz, widzisz, co chcesz zrobić, o czym marzysz, jakie masz plany- zaczęła wymieniać.

Ślizgon

- Czuje się dobrze, widze drzewa, chcę tu dalej siedzieć, marzeń nie mam, w planach mam tu jeszcze trochę zostać. Zadowolna? - odpowiedział na wszystkie jej pytania.

Gość

Zaśmiała się i uśmiechnęła.
- Tak. Wiesz, że jesteś uroczy?

Ślizgon

- Yyyy... nie. - odpowiedział.

Gość

Pokręciła głową.
- Z resztą nieważne.

Ślizgon

- Ważne. Dobrze wiedzieć, że choć jedna osoba nie ma mnie za idiotę ani dziwaka... - mruknął.

Gość

Położyła dłoń na jego ramieniu.
- Nie sądziłam, że przejmujesz się opinią innych. Uważam Cię za zupełnie inną osobę jak mówią.

Ślizgon

- Jakbym się przejmował to załamałbym się już dawno temu. Nie obchodzi mnie co myślą inni, jednak czasami potrafi to być irytujące.

Gość

Uśmiechnęła się uroczo.
- Może to i nie pocieszenie, ale lubię spędzać z Tobą noce. Lepiej niech nie wyrażają swojej opini, póki Cie nie poznają.

Ślizgon

- No wiesz... Nie każdy wytrzyma ze mną tyle co ty, więc raczej nie mają za dużo okazji żeby mnie poznać...

Gość

- No nie. Reita, jak możesz tak mówić? Jakby chciały, to by Cię poznały.- puściła mu oczko i ostrożnie zdjęła dłoń z ramienia.