Pusty Korytarz

Prefekt Hufflepuff

Nawet Anaid nie wie, co ją tu poprowadziło. Znalazła się na zupełnie pustym korytarzu. Nie było tu ani obrazów ani posągów. Dziewczyna miała mieszane uczucia. Zawsze pogodna i wesoła nie narzekała na nic, jednak to miejsce nie za bardzo jej się podobało. Już miała odejść gdy.....

Gryfonka

Gdy z nikąd pojawiła się nieznajoma jej dziewczyna. Miała burzę brązowych loków i duże zielone oczy.
- Cześć. Jestem Hermi Bulls. Co ty tu robisz ? - przedstawiła się serdecznie , ale to pytanie było takie jakby Hermiona pytała nowej koleżanki czemu wtargnęła na jej pole.

Ślizgonka

Jeden z tych posągów zaczął się ruszać. nagle przybrał postać dziewczyny. Ta zaczęła się rozciągać.
-Ale niewygoda

Gryfonka

Obie dziewczyny popatrzyły na posąg , a raczej postać.
-Cześć Smile

My się już znamy co nie ? Z sowiarni ?

Prefekt Hufflepuff

Anaid przyjrzała się uważnie dziewczynie-Benita! Jaki ładny z Ciebie posąg!-uśmiechnęła się. Wyciągnęła do Hermi rękę-Miło poznać, jestem Anaid. Jeśli chodzi o Twoje pytanie to... spaceruję. Mam nadzieję, że ci to nie przeszkadza

Gryfonka

- Mi też miło.. Nie nic mi nie przeszkadza , tylko byłam troche dalej i szłam , mówiłam coś do siebie .. Myślałam że nikogo tu nie ma. Mam nadzieję ze nie słyszałaś co mówię Smile

- Uśmiechnęła się żartobliwie

Prefekt Hufflepuff

Nie, nie słyszałam-uspokoiła ją-Więc... Od dawna jesteś w szkole?

Prefekt Reveclow

-------------------------------------------------------------
Siedziała pod ścianą i czytała jąkąś grubą książkę gdy nagle...

Ślizgonka

przeszła obok niej Chanel.. Szła szybko z papierosem w ustach. Stukot jej szpilek echem odbijał się od ścian..

Prefekt Reveclow

Uniosła wzrok znad książki. - Cześć... - przywitała się i zatopiła na nowo w lekturze.

Ślizgonka

- Hej - rzuciła ostro i spojrzała w stronę z której usłyszała czyjś głos. Wypuściła dym i szybko zniknęła za najbliższym zakrętem.

Prefekt Reveclow

Wywróciła oczami i z hukiem zatrzasnęła księgę.

Prefekt Hufflepuff

-----------------------------------------
Anaid skręciła na pusty korytarz, oparła się ze znudzeniem o ścianę i zjechała na ziemię. Oparła splecione dłonie kolanach i wsłuchiwała się w ciszę, którą przerywał jedynie jednostajny łomot jej serca i płytki oddech. W pewnej chwili usłyszała, że ktoś się zbliża. Podniosła wzrok i zobaczyła....