Przy brzegu

Puchonka

Spacerowałam w postaci lisa wzdłuż brzegu. Nagle...

Nauczyciel Eliksirów

przyszła nauczycielka jesteś animagiem??ja też*zamieniła się w kruka*

Puchonka

Wyszczerzyłam kły, w czymś co w lisim wykonaniu miało przypominac uśmiech. Podskoczyłam z radosnym piskiem próbując złapać ptaka w łapy.

Gość

Avril spacerowała brzegiem i już z daleka wyczuła lisa. W mgnieniu oka znalazła się przy nim. Od razu wiedziała, że to animag i zauważyła też kruka. Zorientowała sie ze to nauczycielka. Bez szczególnego skrępowania przyglądała się lisowi mając nadzieje, że poluje on na tego ptaka.

Puchonka

Przestałam skakać i odwróciłam się. Napotykając wzrok Avril przekręciłam łeb i chwilkę ją obserwowałam. Przemieniłam się z powrotem w człowieka.
- Cześć. -przywitałam się.

Gość

Westchnęła cicho z zawiedzenia i zmierzyła dziewczyne wzrokiem. - Cześć.. - powiedziała od niechcenia.

Puchonka

Zignorowałam niezbyt miły ton głosu dziewczyny i przedstawiłam się.
- Jestem Veronica, a ty?

Gość

Uniosła brew, skrzyżowała ręcę i przechyliła lekko głowę na lewą stronę. - Avril. - spojrzała dziewczynie w oczy.

Puchonka

- Miło mi. Wybierasz sie na dzisiejszy bal? - spytałam.

Gość

- Możliwe.. Zależy kto będzie. - odpowiedziała nadal stojąc tak samo.

Puchonka

- Ja będę na pewno. - wzruszyłam ramionami. - A co z resztą to nie mam pojęcia.

Gość

- Jezeli na balu będzie ta łamaga to wątpie, że się tam pokarzę.. - uśmiechnęła się złośliwie. - Mam na myśli panią od eliksirów.. - powiedziała przesłodzonym głosem,a potem skrzywiła się jakby z obrzydzenia.

Puchonka

- Aż tak jej nie lubisz? - zdziwiłam się kontem oka patrząc na latającego nieopodal kruka. - Mi wydała się być miła...

Gość

Spojrzała na Veronice jak na wariatke. - Jej krew nawet nie ma dobrej klasy, a co dopiero ona sama... Aż szkoda zabijać... - pokręciła głową.

Puchonka

- Zabijać?! - prawie krzyknęłam wstrząśnięta słowami Avril. Przyjrzałam sie jej uważnie. Skarciłam się w duchu za to, że wcześniej tego nie zauważyłam. - No tak... jesteś wampirem. - uśmiechnęłam się z zażenowaniem wynikającym z mojej okropnie szybkiej spotrzegawczości.

Gość

Wywróciła oczami. - Odkrycie roku.. - powiedziała tym samym tonem co wcześniej. - I nie krzycz łaskawie... Mam doskonały słuch i to bardziej niż myślisz.

Puchonka

- Wybacz... - mruknełam. - To tak z emocji. Nie mam na codzień do czynienia z istotami twojej rasy.

Gość

- Poza tym, że moge z Ciebie wyssać krew lub zniszczyć Ci życie i zrobić z Ciebie wariatke jestem niegroźna. - uśmiechnęła się nikle.

Puchonka

- No to mnie pocieszyłaś. - zaśmiałam się.

Nauczyciel Eliksirów

słyszalam powiedziała nauczycielka nie była juź krukiem