Gabinecik

Prefekt Hufflepuff

No cóż... Ale ma pani wspaniałą pracę-uśmiechnęła się-Taka władza....

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- To jest chyba najlepsze.. - uśmiechnęła się. - Więc ucz się, a może kiedyś i ty będziesz dyrektorką.

Prefekt Hufflepuff

Uśmiechnęła się-Pochwalę się, że robię postępy. Teraz zaklęcie mi się najwyżej nie udaje, a nie działa odwrotnie-powiedziała radośnie

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Najważniejsze, że się uczysz.. - uśmiechnęła się.

Prefekt Hufflepuff

Przereklamowane to wszystko-uśmiechnęła się. Spojrzała na okno, w którym właśnie pojawiły się promienie słońca-Robi się cieplej

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Nareszcie.. Długo trwała ta zima.. - uśmiechnęła się.

Prefekt Hufflepuff

O tak-westchnęła zadowolona-Kiedy nadchodzi wiosna, znaczy, że przyjdzie też lato i oczywiście wakacje

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- I będzie trochę wolnego od nauki. - roześmiała się. - Lato to chyba ulubiona pora roku wszystkich uczniów.

Prefekt Hufflepuff

No oczywiście!-zawołała śmiejąc się-Nauczycieli chyba też, prawda?

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Nie tak jak uczniów, ale też. - uśmiechnęła się.

Prefekt Hufflepuff

Przyjdzie pani na urodziny Naomi?

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Oczywiście, że przyjdę. Jak mogła bym nie przyjść.

Prefekt Hufflepuff

Muszę zastanowić się nad prezentem... Nie mam pojęcia co jej kupić-westchnęła

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Spytaj się jej, co by chciała dostać. - uśmiechnęła się.

Prefekt Hufflepuff

Wtedy ne=ie będzie niespodzianki-zauważyła uśmiechając się

Dyrektor/prof.Zielarstwa

- Faktycznie. - uśmiechnęła się.

Prefekt Hufflepuff

Spojrzała na zegarek-No cóż, chyba już czas iść na imprezę. Naomi się obrazi, jeśli nas nie będzie

Puchon

-----------------------------------
Arthur z lettie pojawili się w gabinecie:-Pani dyrektor, mielibyśmy prośbe...

Prefekt Naczelny

Wywróciła oczami. No co za tchórz.
- Tak, mamy pewną prośbę. Skoro jestem Prefektem Naczelnym, to mogę przypuszczać, że posiada Pani do mnie zaufanie, Pani Dyrektor. Proszę też wziąć pod uwagę, iż jesteśmy w sumie dorośli... I chcemy Panią prosić o wspólne dormitorium. - zakończyła swój monolog, ściskając dłoń Arthura.

Puchon

Arthur usmiechnał się:-tak, chcemy mieszkać wspólnie...