W Pokoju Wspólnym

Puchon

- Tyle, to sam się umiem domyślić. Ale... zdaje się, że jeszcze nie dawno byłaś Beauxbattons. Nie powiesz chyba, że o tak zmieniłaś szkołę? A może tak za mną tęskniłaś? - wyszczerzył się do Agnes.

Puchonka

- Jasne, i to jak! - powiedziała Agnes ironicznie nadal się uśmiechając - Po prostu się przeprowadziłam. Rodzice chcieli wracać do "tej pięknej Anglii", a mnie samej we Francji nie mogli zostawić.

Puchon

- No wiesz... ranisz mnie. Przyznaj jednak, że się cieszysz, z tego... spotkania.

Puchonka

- Tak. Jak z pryszcza na czole. Albo zdechłej ryby w plecaku, którą mi włożyłeś w drugiej klasie.

Puchon

- Och, Agnes. To było już tak dawno, jednak liczyłem na kolację przy świetle świec. Nie moja wina, że zauważyłaś ją po długim czasie, gdy zaklęcie mające zapobiec jej rozkładowi już przestało działać...

Puchonka

- Zauważyłam ją po godzinie - powiedziała Agnes patrząc na Adny'ego - I owszem, dawno, jednak na kolację nie masz co liczyć.

Puchon

- Kiedyś zmienisz zdanie - przesłał jej buziaka.

Puchonka

- Tak... - Agnes odsunęła się od niego - Jak krowy zaczną latać umówię się z tobą na kolację przy świecach - powiedziała i skrzywiła się lekko.

Puchon

- Okej, umowa stoi - uśmiechnął się szeroko do Agnes. - Postaram się o coś takiego, a wtedy nie będziesz miała wyjścia.

Puchonka

Agnes otworzyła usta, aby coś powiedzieć, jednak w porę je zamknęła nie wiedząc dokładnie, co chce powiedzieć.
- Jesteś kretynem - warknęła, wstała z kanapy i zaczęła iść w stronę drzwi.

Puchon

- Ej, czekaj! - podniósł się szybko z kanapy i dogonił Agnes. - Spacer? - złapał ją za dłoń.

Puchonka

Cofnęła energicznie rękę i spojrzała na chłopaka ze złością w oczach.
- Jeśli się ode mnie odczepisz... - westchnęła.

Puchon

- Dobrze. Będę tylko szedł... obok - uśmiechnął się. - Gdzie proponujesz?

Puchonka

Agnes uniosła brew.
- Skoro mnie zapraszasz, powinieneś wiedzieć, dokąd idziemy.

Puchon

- Więc... proponuję ogród różany. Niezwykle romantyczne miejsce...

Puchonka

Agnes wywróciła oczami, jednak nie skomentowała tego. Wzięła tylko z wieszaka płaszcz gotowa do wyjścia.

Puchon

Zarzucił kurtkę i złapał Agnes za dłoń. Poszli sobie na błonia...

Prefekt Hufflepuff

Anaid weszła do PW i usiadła przed kominkiem. Patrzyła w wesoły ogień uśmiechając się lekko. Czuła się trochę jak pierwszego dnia, kiedy w szkole jeszcze nikogo nie było.
-Ludzie, gdzie wy jesteście?-spytała ciszy, która okazała się niezwykle milcząca. Po chwili...

Prefekt Naczelny

Wyszła z pokoju Arthura, zalana cała rzewnymi łzami. Nie patrzyła gdzie idzie, po prostu chciała już stąd wyjść. Czuła się dziwnie zmieszana. Nagle poczuła coś twardego i z wielkim impetem upadła na podłogę. Spojrzała na jej 'przeszkodę'. Szybko otarła łzy, aby nie było nic widać.
- Nie patrzyłam pod nogi - przecież ślizgonce nie przejdzie słowo przepraszam. Spojrzała na dziewczynę. Wydawała się być równie smutna jak ona. Wciąż leżała na podłodze.

Prefekt Hufflepuff

Podeszła do niej i pomogła jej wstać-Nie szkodzi-uśmiechnęła się lekko-Coś się stało?