Pokój Arthura

Puchon

-Mnie prowokować..-uśmiechnął się szeroko. Spojrzał jej w oczy i uśmiechał się do siebie.

Gość

- Gdzież bym śmiała? - spytała ze śmiechem i spojrzała prowokacyjnie w oczy. Dłońmi przejechała po jego torsie, zatrzymując je na karku. Wtuliła się w niego, delektując się perfumami.

Puchon

Arthur uśmiechnął sie i szepnął jej do ucha:-Uwielbiam Cię...-i pocałował w szyję.

Gość

Zaniosła się śmiechem i odchyliła głowę do tyłu, delektując się pieszczotą.
- Doprawdy? Nie odniosłam takiego wrażenia - chyba zapamięta ją tylko jako osobę lubiącą się drażnić. Zacisnęła dłonie na jego karku.

Puchon

Delikatnie całował jej kark i uśmiechał się. Szedł wyżej całując ją po brodzie.

Gość

Westchnęła zrezygnowana.
- Ty! Ty się ze mną bestialsko bawisz... - wbiła się w jego usta, masując jego kark delikatnie.

Puchon

Arthur całował ją namiętnie i objął w talii.

Gość

Chwyciła jego twarz w dłonie i objęła nogami jego biodra. Doprawdy parapet zaczynał mieć nowe przeznaczenie.

Puchon

Arthur całujac ją zatanawiał się, co robi. Po chwili całował jej dekolt.

Gość

Położyła dłonie na jego klatce piersiowej i spojrzała w oczy. Musnęła ustami lekko jego nosek.
- No, dość wrażeń na parapecie. - pocałowała go w polik.

Puchon

Arthur spojrzał na nią:-Tyle??

Gość

Spojrzała na niego zdziwiona.
- Co tyle?

Puchon

Artur uśmiechnął się:-Nie dam się..-i przyciągnął ją do siebie. Wpił sie namiętnie w jej usta.

Gość

Zaśmiała się i przyciągnęła go do siebie.
- Tak? A co teraz robisz?

Puchon

-Zgaduj..-odparł i wpił się w jej szyzję, całował każdy centymetr jej skóy, i pieścił delikatnie jej plecy.

Gość

- Kochanie, czyżbyś za dużo wypił? - spytała kąśliwie, czując jego usta na swoim ciele.

Puchon

-Myslę, ze to upojenie Tobą...-odparł calując ją mocniej. Lekko muskał ustami jej dekolt.

Gość

- Nie zaprzeczę - oddawała pocałunki z równą zachłannością, jednak skutecznie odwróciła uwagę od jej dekoltu.

Puchon

-Kochanie.. nie chcesz tego zrobić?-spytał całując ją.

Gość

- Paniczu, podawanie wszystkiego na tacy i niepojęty pośpiech jest grzechem. - szepnęła mu zmysłowo do ucha, przymykając lekko oczy. Doprawdy śmieszyła ją ta sytuacja. On napalony, ona wciąż uciekająca i próbująca go powstrzymać. Chciała się pobawić, a nie czynić żmudną powinność. - Miłość jest grą - podchodziła zmysłowo do stolika, na którym znajdowały się różne trunki. Zsunęła jedno ramiączko sukienki, następnie chwyciła kieliszki i nalała do nich wina. - Reflektujesz? - spytała i przyłożyła szkło do swoich ust.