Komnata Lettie

Prefekt Naczelny

Szybko odnalazła jego usta, zatracając się w ich ciepłocie i namiętności.

Puchon

Arthur odczuł falę gorąca, która nadeszła wraz z pocałunkiem. Przyciągnał ją mocno i dalej gniótł jej posladki.

Prefekt Naczelny

Dłońmi masowała jego kark, w między czasie wdychając lekko.

Puchon

Arthur całowął ją namiętnie i na chwilę, choc niechętnie się odkleił. Spojrzal na nią zdyszany i usmiechnał się szeroko.

Prefekt Naczelny

- Tak, piękny masz uśmiech - ucałowała jego polik, odwróciła się na bok i przymknęła oczy do snu.

Puchon

Arthur obudził się rano. Widząc Lettie obok siebie przytulił ja i zaczał delikatnie całowac ją po szyi.

Prefekt Naczelny

Że Lettie ma mocny sen, wcale prędko się nie zbudziła. Odwróciła się po prostu na drugi bok, gubiąc się w swoim nowym, aczkolwiek strasznym śnie. Ile razy będzie się jej śnić? Ciągle to samo, w kółko to samo, monotonia snów?

Puchon

Arthur pogłaskał ją po głowie i usmiechnął się lekko:-Pora wstawac..-szepnął.

Prefekt Naczelny

Zamruczała cicho.
- Jeszcze chwiiilaaaa... - westchnęła - Nienawidzę poniedziałków.

Puchon

Arthur odparł:-ja również.. ale cóz.. dzień jak codzień.

Prefekt Naczelny

Naciągnęła bardziej na siebie kołdrę.
- Ale ja naprawdę nie lubię poniedziałków - dodała, nie otwierając oczu. Przekręciła się na drugi bok, potem znów wróciła do poprzedniej pozycji - Bardzo nie lubię poniedziałków.

[ Tak właśnie wyglądają owe ciekawe poranki xD]

Puchon

Arthur westchnął i wstał. Poszedł do łazienki i wział prysznic. następnie rpzywołał pare ciuchów ze swojej komnaty i przebrał się w czarny T-shirt, białą koszulę z krótkim rękawem, którą zostawił porozpinana i w ciemne dżinsy. Usiadł w fotelu i czekał, aż Lettie się obudzi.

Prefekt Naczelny

Jak poczuła, że nikt jej już nie przytula, to uznała, że czas wstać. Przeciągnęła się tak, iż spadła z łóżka, głośno przy tym jęcząc.
- Auuu... MAM ZA MAŁE ŁÓŻKO! - krzyknęła, wyginając usta w podkówkę - Pójdę do dyrektorki! Należy mi się większe! - krzyczała ciągle, aż zerknęła na fotel. - Ooooo... Witaj, skarbie, nie widziałam Cię... - rzekła nieco zakłopotana.

Puchon

Arthur uniósł jedną brew w nieco komicznym geście zdziwienia. :-Witaj kochanie... widze, ze kiepsko spałas..-usmiechnał się czarująco.

Prefekt Naczelny

- Spałam dobrze - poprawiła go - tylko ze wstaniem był problem - pokazała mu język i rusza w jego kierunku, usiadła na kolana, a następnie ucałowała polik.

Puchon

Arthur usmiechnał się:- Nie narzekaj na łózko, bo za dużo się wiercisz..-powiedział i pogłaskał ja po głowie.

Prefekt Naczelny

- Och, nieprawda! To łóżko jest przeciwko mnie i ucieka w najmniej oczekiwanych momentach - usprawiedliwiła się prędko

Puchon

Arthur odparł:-No juz juz...wierze Ci..-zasmiał sie i pocałowłą ją w policzek.

Prefekt Naczelny

Spojrzała na niego z błyskiem w oku.
- Myślisz, że dyrektorka pozwoli nam zamieszkać razem w apartamencie?

Puchon

-Hmm..... jesli ładnie poprosimy..-odparł Arthur:- Powiesz mi, dlaczego chcesz ze mną mieszkać?