Błonia

Puchon

-I własnie znalazłem..-odpał usmiechajac się czarująco.

Gość

Uniosła brew, jednak nie cofnęła spojrzenia. Nie chciała nawet. Jeśli legalnie mogła tonąć w jego oczach... któż jej zabroni?
- Doprawdy? Czekałeś aż 10 lat, aby ponownie mnie zobaczyć, twierdząc, że nie ma "lepszej"? Mój drogi, czy Ty coś piłeś? Twoje źrenice wcale nie wydają się być zwężone, więc co na Ciebie tak działa, że jesteś jak w stanie upojenia alkoholowego?

Puchon

-Uwierz mi, szukałekm i szukałem.. ale nie znalazłem..-odparł usmiechajac się.

Prefekt Slytherinu

Otrząsnęła sie z zamyślenia. Sama nie wiedziała jak zdołała tak odpłynąć
-Co mówiłaś ? - Zapytała Lettie zanim zastanowiła się a co pytała koleżanka - A! czym się interesuje. Lubię czarną magię - powiedziała z uśmiechem

Gość

- Czarną Magią? - spytała zdziwiona. Sama tego nie powiedziała na głos, to było zbyt niebezpieczne i nielegalne. Odważnie, lecz można było rzecz też głupie, z jej strony. Lettie przygryzła delikatnie dolną wargę. - A Tobie, Arthurze, zmieniły się zainteresowania? - spytała z ciekawością.

Puchon

Arthur rozpromienił się:-Nic a nic.. wciaz ten sam dobry Arthur..

Prefekt Slytherinu

-Czarna magia, nie jest głupia jeśli używa się jej w dobrych celach albo... - zawahała się na chwile - albo w prawie dobrych celach

Puchon

-Albo w swoich celach..-poprawił uprzejmie Arthur.

Prefekt Slytherinu

-Tak - powiedziała - ale nie ma co przesadzać bo... później jest już jak uzależnienie

Gość

- Gorzej niż uzależnienie - dodała po cichu - To Zew Krwi. - po jej plecach przeszedł dreszcz. Strach? Na pewno nie przez nieznanym. Widzieć na własne oczy cierpienie niewinnych, to właśnie naprawa Zew. Duma? Czuła odrazę, lecz to tak ciągnęło. Zew musiał być zaspokojony. Żądał krwi, najbrutalniejszy wampir. Zdrajca, tak bliski sercu. - Z resztą, o gustach się nie dyskutuje. Powodzenia w jej zagłębianiu.

Prefekt Slytherinu

-Wiesz co ? Jesteś pierwszą ślizgonką z którą mogę zwyczajnie porozmawiać. Dosłownie, jak równy z równym - powiedziała nagle

Gość

Lettie spojrzała na nią zdziwiona.
- Miło mi to słyszeć po zaledwie paru minutach rozmowy - rzekła bardziej kąśliwie niż chciała. Doprawdy przecież nic wielkiego nie robiła. Czasem uśmiechnęła, coś burknęła. - Wracając do Czarnej Magii - mówiła ściszonym głosem, aby nikt poza ich trójka, nie mógł usłyszeć rozmowy. Konsekwencje! - Jaki dział? W sensie czym dokładniej się z niej interesujesz, bo to dość obszerna dziedzina magii.

Puchon

Arthur nie uronił ani słowa z tej rozmowy. Patrzył na Lettie lekko zdziwiony.

Gość

Uniosła głowę, zawsze musiała to robić, aby spojrzeć w jego oczy.
- Nie patrz tak na mnie, doskonale wiedziałeś, że mam do tego smykałkę - burknęła, bawiąc się końcówką włosa - Znasz moich rodziców i doprawdy nie rozumiem Twojego spojrzenia. - uśmiechnęła się i pogłaskała po policzku. Robiła tak zawsze, dopóki się nie rozstali, gdy jej przyjaciel miał humor, niegodny pozazdroszczenia. Uznawała, że przez to pogłaskanie pojawiał się uśmiech.

Puchon

-Tak, wiedziałem..-odparł wzdychając. Gdy poczuł jej dłoń, usmiehcnał się. Ucałował jej dłoń lekko.

Gość

Uśmiechnęła się jak za młodzieńczych lat.
- Więc nie patrz się tak na mnie... Jeszcze mnie zjesz. - ucałowała go w polik. I znów te perfumy... Och, one powinny wylądować w Azkabanie! Kuszą niewinne istoty! Uśmiechnęła się. - Wiem, że jesteś bardzo poprawny facetem, ale czasem przyda się nuta... - chrząknęła - fantazji.

Puchon

Arthur zbliżył się do jej ucha, a jego oddech i perfumy owiały jej szyję i twarz:-Może mam nutkę.. -musnał wargami jej ucho:-fantazji?

Gość

Spojrzała na niego chłodno.
- Fantazją są na pewno Twoje perfumy, a nie wierzę, aby poczciwy syn państwa Kalendor miał dotyczenia z Czarną Magią. To nie ta bajka, kochanie. - prychnęła, próbując sobie wyobrazić Arthura chociażby z laleczką Wodo. Toż to maskarada, wielka grecka komedia.

Puchon

Arthur odsunał się od niej:-Skąd możesz wiedzieć? Nie było Cię! Wyjechałaś!!! Nawet nie wiedziałem dlaczego..-odparł odsuwajac się.

Gość

Nie zmieniła sposobu, jakim na niego patrzyła.
- Ponieważ wyprowadziliśmy się, a potem uciekłam z domu, zadowolony? - spojrzała w jego oczy z bólem - I bądź tak łaskawy nie poruszać więcej tego tematu, bo sama wykorzystam na Tobie "fantazje". - warknęła, wyjmując różdżkę i zaczęła się nią bawić - Jakbym miała wybór to bym mieszkała w stodole, aby być blisko Ciebie, jeszcze jakieś pytania, czy chcesz kontynuować dramat na szkolnych błoniach przy nowo poznanej ślizgonce?